மருதாணி

பகுத்தறிவோடு முடிவெடுப்பதாக நினைத்து, நம்மை அறியாமல் சிக்கிக்கொள்ளும் தருணங்கள் பற்றிய பதிவுதான், “எவ்வாறு ஏமாறுகிறோம், எவ்வாறு ஏமாற்றப்படுகிறோம்” (எடுத்துக்காட்டாக திருமணம், சும்மா சொன்னேங்க). ஏதோ ஒருமுறை தெரியாமல் நடந்த ஏமாற்றத்தை பற்றியது அல்ல, ஒவ்வொரு முறையும் நாம் தெரிந்தே ஏமாறுவதை பற்றியது. பெரும் நிறுவனங்கள், உளவியல் ரீதியாக நம்மை ஆட்கொண்டு,  அவர்களின் பொருட்களை வாங்க,  நாம் வெளிப்படுத்தும் விருப்பத்தின் மூலம், தன் சந்தை மதிப்பை நிலைநிறுத்திக் கொள்கிறார்கள். ஆப்பிள் முதல் மெக்டொனால்டு வரை இந்த சூட்சமத்தை எவ்வாறு தங்களுக்கு சாதகமாக பயன்படுத்துகிறார்கள்?, ஒரு பொருளுக்கு அவர்கள் நிர்ணயிக்கும் விலை தகுதியானதுதான் என்று நம்மை எப்படி நம்ப வைக்கிறார்கள்? ஒருமுறை பரவாயில்லை, ஆனால் ஒவ்வொரு முறையும் எவ்வாறு ஏமாறுகிறோம்? இப்படி, பல கேள்விகளுக்கான விடையை பார்க்கலாம்.

விஜய்சேதுபதிக்கும் இந்த பதிவுக்கும் சம்பந்தம் இருக்கு, ஆனா, எப்படி சம்பந்தப்பட்டிருக்கார்னு பதிவோட முடிவுல தான் முழுசா தெரியும். சினிமா காரங்க பெயர் வச்சாதானே மக்கள் வாசிக்குறாங்க. அதான் டைட்டில அப்படி வச்சேன்!!!!  பொறியியல் படிச்சா வேலை கிடைக்காது, அது ஒரு டுபாக்கூர் துறைனு எல்லாம் காதுல விழும் வார்த்தைகள், பொறியியல் பற்றிய அறிவு இல்லாதவர்கள் பிதற்றியது என்று தான் சொல்லனும். பொறியியல் கணிதத்தால் ஆன அழகிய கவிதை, எல்லாராலும் படிக்க இயலாது. சொற்ப மக்களுக்கு படிக்க தெரிஞ்சாலும், புரிஞ்சுக்க முடியாது. இதனால் தான் இத்தனை விமர்சனம். பொறியியல் படித்தவன் என்ற பெருமிதத்தோடு, அதன் ஒரு அங்கமான, இன்று உலகத்தை ஆட்டி படைக்கும் ஆர்ட்டிஃபிஷியல் இன்டெலிஜன்ஸ் (Artificial Intelligene) பற்றிய பதிவு தான் இது. மனித மூளையின்   பலத் தால் ஈர்க்கப்பட்டு, கணினி என்னும் மின்னணு கருவிக்கு மூளையின் செயல்திறனை கொடுக்க முயற்சிக்கும் ஒரு துறை தான் ஆர்ட்டிஃபிஷியல் இன்டெலிஜன்ஸ் .